Όταν τα φτιάχνω, οι μνήμες μου με γυρνάνε στα παιδικά μου χρόνια…όπου η μαμά μου έφτιαχνε τα περιβόητα σοκολατάκια (ειδικά σε μέρες νηστείας για να έχει πάντα να κερνάει..) και να τα βάζει ψηλά ψηλά στο τελευταίο ράφι από το σύνθετο του σαλονιού (ξέρετε εκείνο το τεράστιο ογκώδες έπιπλο…)..για να μην τα φτάσω να τα φάω…χαχα! σε μένα!!!που με το που γύρναγε το κεφάλι της άρπαζα την καρέκλα, και σαν κατσαρίδα σκαρφάλωνα να τα φτάσω να τα φάω! Και όλο με καταλάβαινε και μου φώναζε…άσε και ‘κανα για τους καλεσμένους!!!! Πάντα όταν σκέφτομαι το σαλόνι μας τότε… αυτόν τον περίφημο χώρο που ήταν απάτητος…πάντα πεντακάθαρο, και στρωμένο με σεμέν και καρεδάκια, για να περιμένει όποτε θα ερχόντουσαν για επίσκεψη κάποιος … και τα παραδοσιακά κλασικά σοκολατάκια στο τραπέζι για κέρασμα. Αναμνήσεις … Και να ...είμαστε τώρα εδώ, προσαρμόζοντας το κλασικό αυτό σοκολατάκι, στις δικές μου γεύσεις.
Τα υλικά μας
250 γρ σοκολάτα κουβερτούρα
130 γρ φιστίκι Αιγίνης, καρύδι, αμύγδαλο
Λίγο θρυμματισμένο φιστίκι Αιγίνης για να ρίξουμε από πάνω
Εγγραφή σε newsletter